Het leven gaat er heel anders uitzien, als we stoppen met werken. Dan blijft er tijd over voor alles wat jij belangrijk vindt. Voor Klara van Beek is dat haar familie. Nadat ze haar hele leven heeft gewerkt in HR, is ze nu fulltime oma en zorgt ze voor haar kleinkinderen. Een mooiere ‘baan’ bestaat er niet voor haar.
“Wat we nu HR noemen, heette 30 jaar geleden gewoon Personeelszaken. Toen was ik er al bij. Eerst als recruiter, maar al gauw als teamlead en later als HR-manager. Allemaal bij dezelfde zorginstelling. Het werk heeft in de loop van de jaren best wat veranderingen gebracht. Maar in de basis draaide het altijd om hetzelfde: mensen in hun kracht zetten. Prachtig vond ik dat.”
Niks moet en alles mag
“Ik heb nooit grote plannen gehad voor m’n pensioen. Ik was juist wel toe aan een beetje rust. Heerlijk, dat gevoel dat niks moet en alles mag. Maar tegelijkertijd was het in onze familie allesbehalve een rustige periode. Mijn dochter en zoon kregen vlak na elkaar hun eerste kind. Ik had natuurlijk zeeën van tijd, dus groeide ik heel snel in mijn nieuwe rol als oma. Niet een oppas oma, voor een paar uurtjes. Ik heb er haast een fulltime baan aan. Zo hoeven die kleinen niet naar de opvang. En eerlijk? ’t Is m’n mooiste baan tot nu toe.”
Ik geniet ervan
“De maandagen, dinsdagen en donderdagen draaien helemaal om mijn kleinkinderen. Dan heb ik ze de hele dag en maken we er altijd wel iets gezelligs van. Even naar de kinderboerderij, de speeltuin, thuis een filmpje kijken of samen lekker knutselen: ik geniet ervan. Het brengt me weer helemaal terug naar de tijd waarin ik zelf een jonge moeder was. Zo bijzonder om dat te mogen beleven. Verder ben ik gewoon heel blij dat ik die schatjes zoveel mogelijk om me heen heb. Ik moet oppassen dat ik ze niet te veel verwen. Maar een beetje mag best, vind ik. Daar ben je oma voor.”
Mijn advies: tel de geluksmomenten
“Eigenlijk heb ik geen ander advies dan gewoon lekker van je pensioen te genieten. En dat zit ‘m echt niet in hele grote plannen. Voor mij tellen de kleine geluksmomenten met de mensen die me het meest dierbaar zijn. En dan in het bijzonder m’n kleinkinderen. Als ik er weer een dag op heb zitten tussen het speelgoed en de kleurpotloden, dan voel ik me de gelukkigste persoon ter wereld.”
